Zwiedzaj Kartuzy

Nasze miasto, pięknie położone w centrum Szwajcarii Kaszubskiej, jako jedyne w Polsce otoczone zewsząd przez las, oblewane jest wodami aż czterech jezior. Doskonałe skomunikowanie z Trójmiastem czyni z Kartuz świetną bazę wypadową do aktywnego zwiedzania Kaszub. Miasto zaś dostarcza moc wrażeń, które wypełnia wolny czas, pozwolą zapoznać się z bogata historią lokalną i umilą chwile spędzone z nami. Otaczająca Kartuzy przyroda podkreśla wspaniale liczne, opisane poniżej interesujące obiekty, do odwiedzenia których serdecznie Państwa zapraszamy!

Oficjalna strona internetowa Urzędu Miejskiego w Kartuzach
Gmina Kartuzy (www.kartuzy.pl)

CENTRUM INFORMACJI TURYSTYCZNEJ - to nowoczesny punkt informacyjny, znajdujący się przy Kartuskim Centrum Kultury w sąsiedztwie z Kartuska Kolegiatą. W naszym centrum znajdują się gabloty ze strojami kaszubskimi oraz ceramika kaszubską. Można nabyć bezpłatne materiały typu foldery, ulotki, mapki oraz zakupić pamiątki z Kaszub. Przy Informacji w sezonie letnim jest możliwość wypożyczenia 4-osobowych rowerów.

Kolegiata Kartuska

Zbudowana przez kartuzów (ich łacińskie motto „Memento Mori” – „Pamiętaj o śmierci” – znajduje się na charakterystycznym zegarze słonecznym na zewnętrznej ścianie prezbiterium) w latach 1380-1405 na przesmyku między jeziorami. Kolegiata ma charakterystyczny dach w kształcie wieka trumny (1731r.). Wewnątrz świątyni znajduje się wspaniały renesansowy ołtarz główny Wniebowzięcia NMP z początku XVII wieku, z figurami św. Jana Chrzciciela, św. Hugona i św. Marii Magdaleny oraz obrazami Ukrzyżowania i Wniebowzięcia. Piękne i unikalne są umieszczone na ścianie prezbiterium skórzane kurdybany, które podobno są trofeum króla Jana III Sobieskiego spod Wiednia. Koniecznie należy udać się pod sklepienie głównego wejścia, gdzie znajduję się niezwykle oryginalne wahadło zegarowe zakończone tzw. Aniołem Śmierci, którego kosa przecina czas przeznaczony dla każdego z nas na równe części. Zgodnie z legendą, gdy Anioł na kimś się zatrzyma, to oznacza zbliżającą się do niego śmierć. Dłuższy postój pod Aniołem tylko dla odważnych. Charakterystyczne anielskie tykanie niosące się w cichym wnętrzu świątyni robi naprawdę niesamowite wrażenie!

W roku 2011 zakończono zakrojona na szeroką skalę rewitalizację otoczenia kolegiaty (dziedziniec, część ulicy klasztornej), a w 2015 roku odsłonięto zachowane gotyckie malowidła nad prezbiterium, nadające wnętrzu świątyni nowego wyrazu.

Na uwagę zasługuje także posąg Matki Boskiej Rajskiej z 1715 roku- dawna nazwa Kartuz brzmiała Raj Maryi. Figura ustawiona jest na dziedzińcu pomiędzy kościołem a refektarzem, w otoczeniu niewielkiego, zadbanego ogrodu. Obok kościoła znajduję się: refektarz (jadalnia zakonna)-obecnie sala wystawowa i kawiarenka, erem( dawna pustelnia zakonnika) oraz budynek gospodarczy(dawny browar).

Galeria Refektarz

- to dawna jadalnia zakonników, kartuzów. We współczesnych czasach budynek ten służy, już od wielu lat, jako galeria sztuki. W kartuskim Refektarzu regularnie odbywają się wernisaże, wystawy rzeźby, malarstwa i innych rodzajów sztuk.

Mnich Kartuski

Znajduje się pomiędzy Kolegiatą kartuską a Parkiem Towarzystwa Miłośników Kartuz (obok Alei Filozofów). To drewniana konstrukcja, która służy jako plenerowa czytelnia. Mnich posiada serce, czyli dzwoneczek, którym można dzwonić trzy razy na szczęście. Przy nim znajdują się dwa siedziska ze skrytkami służące do przechowywania książek. Między deskami znajduje się luka gdzie można wrzucić grosik - również na szczęście. W chodniku umieszczona jest płyta z napisem “MEMENTO MORI” co zgodnie z dewizą zakonników oznacza “pamiętaj o śmierci”.

Park Towarzystwa Miłośników Kartuz

To miejsce zagospodarowane przez samych członków towarzystwa Miłośników Kartuz. Wspólnie z urzędem Miejskim oraz mieszkańcami podejmują oni wiele inicjatyw, które się tam odbywają, np. spotkania przy choince. Dbają o to miejsce, sadzą drzewka, rośliny, kwiaty m. in. charakterystycznego dla kartuz - goździka kartuzka, który został przywieziony z Francji przez zakonników. W parku stanęła także altana, która służy do integracji społecznej, do prowadzenia żywych lekcji oraz warsztatów.

Aleja Filozofów i Wyspa Łabędzia

Aleja prowadzi przez Gaj Świętopełka, niewielki teren leśny w sąsiedztwie dawnych zabudowań klasztornych Zakonu Kartuzów i Jeziora Klasztornego Małego. Wokół jeziora biegnie ścieżka spacerowo-rowerowa (promenada). Było to ulubione miejsce przechadzek mnichów, którzy w ciszy odmawiali brewiarz. Przez Gaj Świętopełka przebiega również trasa Pomorskiej Drogi Św. Jakuba. Aleja Filozofów prowadzi do miejsca zwanego Wyspą Łabędzią. Wyspa to popularne miejsce wypoczynku i rekreacji. Znajdują się ławki i wiata, a dla najmłodszych przygotowano plac zabaw, siłownię. W sezonie letnim można skorzystać z wypożyczalni sprzętu wodnego. Nieopodal Klasztornego Małego znajduje się drugie jezioro Klasztorne Duże, gdzie powstaje kompleks wypoczynkowo-rekreacyjny.

Muzeum Kaszubskie

oficjalnie otwarte pierwszego maja 1947 roku, aczkolwiek zalążki obecnego muzeum powstały w Kartuzach i okolice tuż po zakończeniu wojny w 1945 r. W dawnej willi z początku XX w. w ośmiu tematycznych salach budynku głównego zilustrowane jest dawne życie Kaszubów, ukazane poprzez bogate zbiory eksponatów z dziedziny rolnictwa, gospodarstwa domowego, rybołówstwa, garncarstwa, kultury i sztuki ludowej. Możemy tam zobaczyć unikalne szuflady które służyły do… spania czy też neolityczną, najstarszą znalezioną w Polsce plecionkę z łyka lipowego i trzciny. Oczywiście możemy tu zobaczyć flagowy znak kaszubszczyzny – czyli Kaszebscze note, a także bogatą kolekcję rogowych i bursztynowych tabakierek, służącej do przechowywania popularnej na Kaszubach tabaki. Dookoła budynku znajduje się również ekspozycja plenerowa, najnowszym zaś nabytkiem muzeum jest tzw. Kuźnia Bazylego.

Promenada i Ławka Asesora

znajdują się w południowej części Kartuz przy linii brzegowej jeziora Karczemnego i szybko zdobyła serce mieszkańców i turystów. Z promenady, która służy również jako ścieżka rowerowa można wejść na Ławkę Asesora - punkt widokowy. Po drodze znajduje się siłownia plenerowa oraz mini plac zabaw. Z tego miejsca rozpościera się piękna panorama miasta. Punkt położony jest 226,9 m n.p.m. Promenada przyciąga spacerowiczów i zachęca do aktywnego spędzenia wolnego czasu. Z drugie strony promenady znajduje się Struga kartuska, która jest idealnym miejscem na relaks i odpoczynek.

Arboretum Kartuskich Leśników

Ścieżka przyrodnicza zapoznaje z 23 gatunkami drzew, zlokalizowana jest po prawej stronie drogi na Bilowo (ks. H. Ormińskiego). Nawiązuje do historii zakonu Kartuzów.

Rynek z poewangelickim kościołem św. Kazimierza

zrewitalizowany Rynek z kolorową fontanną nabiegową odtwarzającą utwory muzyczne to piękne miejsce zachęca do odpoczynku. W czasie podróży, warto je też odwiedzić po zmierzchu, gdy poszczególne dysze fontanny są pięknie iluminowane!

Kaplica na górze spiczastej i kapliczka św. Brunona

są to dwa najciekawsze obiekty powstałe z inicjatywy kartuzów w bezpośrednim sąsiedztwie ich klasztoru. Św. Brunon jest patronem miasta od 2002 roku, założył on pierwszy klasztor swojego zakonu. Z kolei Kaplica Świętego Krzyża znajduje się na Górze Spiczastej na zachód od Klasztoru. Wybudowana przed potopem szwedzkim w 1653 roku. mówi się że miejsce mogło mieć znaczenie magiczne (pogańskie) a budowa kaplicy miała ukrócić zakazane praktyki. Jak głosi legenda od kapliczki do refektarza prowadzi tajemne przejście podziemne. Przy pracach renowacyjnych nieopodal fundamentów ściany refektarza archeolodzy natknęli się na kolebkowe sklepienia. Nie trzeba było długo czekać aby legendy o tajemniczym podziemiu ożyły w świadomości mieszkańców. W tym miejscu przed wojną znajdowała się wieża widokowa. Jest to najwyższy punkt w Kartuzach osiąga on bowiem 258 m n.p.m

Lokomotywa typu TY 2-14

w 2018 roku lokomotywa przeszła gruntowną renowację. To parowóz towarowy konstrukcji niemieckiej, zbudowany w niemieckich zakładach Henschel & Sohn w Kassel. Na przełomie 1945/1946 roku parowóz znalazł się już na terenie Polski. PKP korzystała z niego do 1990 roku. Dzięki zaangażowaniu kolejarzy lokomotywę przeznaczono do pełnienia roli pomnika, aby uniknęła złomowaniu. W 1992 roku parowóz przetransportowano z Chojnic do Kartuzi ustawiono na bocznicę. Ten piękny zabytek techniki został wyeksponowany przy pięknym kartuskim dworcu jako świadek i dowód tradycji kolejnictwa w Kartuzach.